Een verslag van Henk Jan Stuiver die als deelnemer meeging op de Finland herfstreis 2024.
Vorige week heb ik een super fotoweek gehad in Finland. “De Finse Herfst”-reis georganiseerd door Taiga Travel is een reis voor fotografen waarbij ook de Finse manier van leven wordt ervaren. Eten van het houtvuur voor met typisch Finse gerechten, echt top. Naast dat we goed verzorgd zijn met betrekking tot “natje en droogje” was het ook fotografisch een feest. Met de neus in de boter elke dag weer, leuke, leerzame opdrachten en mooie landschappen, kleuren en sfeer.
Terug in de tijd;
Zaterdag 28 September
… vertrokken we vanaf Schiphol en na een kopje koffie beginnen we als deelnemers elkaar te kennen. Na aankomst in ons verblijf in Hossa National park, staan we in de rappigheid weer buiten:
Zondag 29 september
… staan we, na een korte nacht op en vallen we als deelnemers in de volgende verbazing rendieren naast de hut! De ochtend wordt gevuld met rustig naar een kampvuurplaats lopen en ondertussen landen in Finland, we acclimatiseren! Bij de lunch worden er tosti’s gemaakt op het houtvuur en eten we een heerlijke bosbessen taart, die zo vers is dat we moeten wachten dat hij afgekoeld is, anders is hij niet te aan te snijden of te eten.
Ook het middagprogramma staat nog in het teken van wennen aan Finland en de foto-opdracht staat in dat thema. Na de zalmsoep rijden we terug naar de hut en hebben we onze eerste nabespreking.
Maandag 30 September, Julma-Ölkky kloof.
Nadat het grootste deel van de groep de (kleine) kans op noorderlicht aan zich voorbij liet (twee keer achter elkaar om 02:00 naar bed leek wel heel uitdagend ….), reden we na het ontbijt richting de Julma-Ölkky kloof. Hier gingen we zelfstandig op pad. Lekker bezig met Macro/detail en lange sluitertijden fotografie en genieten van de mooie uitzichten. Omdat de hangbrug defect was liepen we heen en terug, wat op zich wel weer grappig is omdat je de route dan echt anders ziet.
Uiteraard wordt er nog een worstje geroosterd en dan weer naar de hut terug. Eten; nabespreken; en wederom noorderlicht fotograferen (morgen weer een foto) 😊
Dinsdag 01 Oktober, Oulanka National Park.
Het probleem met achteraf een verslag schrijven is dat je moet graven in alle herinneringen. Geloof me tijdens de Finse herfst fotografiereis doe je een heleboel indrukken op. Goed Oulanka National Park, uiteraard werden we hier ook weer met een opdracht op pad gestuurd, het is niet alleen de bedoeling om mooie dingen te fotograferen maar ook om er wat van te leren. Zeker tijdens de nabespreking leer je veel van elkaar. We sluiten af met een maaltijd bij het kampvuur onder het genot van de activiteiten van de Taiga gaaien.
Woensdag 02 Oktober, Rustdag.
Wat doe je op een rustdag tijdens een fotografiereis? Nou eigenlijk niet veel anders dan de andere dagen alleen je staat iets later op. Je maakt een wandeling, je fotografeert wat, drinkt koffie en loopt terug. Aan het eind van de middag wordt er een kampvuur gemaakt en een zalm geroosterd door Johan. Heel langzaam gaart de zalm terwijl we bij het vuur zitten en Johan wat op zijn gitaar speelt genieten we van het buiten zijn en daarna van de zalmroze lucht en vooral de zalm!!!
Donderdag 03 Oktober, Näränkä oerbos.
We staan vroeg op om de zonsopgang te fotograferen, niet direct een onderdeel van het programma maar wel weer veel geleerd over licht en locatie. Op weg naar het Näränkä oerbos maken we een stop bij het monument ter nagedachtenis aan de grote winter oorlog waar de Finse en Russische (Sovjet) slachtoffers van 1939 herdacht worden. Ook cultuur hoort bij de reis. Een korte stop bij de grens (indrukwekkend, surreëel) en daarna naar het oerbos.
Na een flinke klim krijgen we de opdracht voor vandaag. Iedereen gaat door lekker mee bezig en uit eindelijk komen we bij de wildernis farm aan. Hier worden we gezellig begeleid door twee brandalarmen in het huis dat daar staat, een paar jagers hebben de haard zacht aangelaten (smeulend) maar de schoorsteen afgesloten. Op een of andere manier komt de rook dan in de kamers te staan……
Uiteraard eten we hier ook weer een voedzame maaltijd door Finn bereid en schieten we nog wat mooie herfst plaatjes.
Vrijdag 04 Oktober, wildlife hides.
We hobbelen deze week van hoogtepunt naar hoogtepunt en deze vrijdag is een hoogtepunt met de hoofdletter H!! Rond twee uur komen we bij de wildlife hides aan waarna we een gezamenlijke maaltijd eten. In stilte lopen we naar de hutten waar we de nacht door zullen brengen in de hoop veelvraten, beren en misschien wolven te zien. Terwijl we weglopen zien we al meteen een vos, had ik nou mijn camera maar uit de tas gehad (of gehaald…).
In de hut installeren we ons en daarna begint het wachten, wachten en opeens à veelvraat op links! Wat een leuk beest om van afstand te bekijken, ogenschijnlijk speels maar ook super waakzaam.
Even later zien we in de verte een beer, helaas loopt hij naar links weg ☹, gaan we nog een beer van dichtbij zien? Ja gelukkig, na een tijdje loopt een beer van rechts het beeld in, helaas is het licht al redelijk weg en schiet de ISO de lucht in (maar, gelukkig mijn camera heeft ISO 😉 (inside joke gedurende reis)). Daarna maken we ons om 21:00 al op voor de nacht. De wekker wordt gezet om 22:30 omdat er een kleine kans is op noorderlicht. Eerst leek het niet veel te worden; de camera daarom maar op sterrenspoorstand gezet en weer gaan liggen. Terwijl ik half slaap knalt het licht er toch in (zie timelapse).
Wat een belevenis.
Zaterdag 05 Oktober,
Na een warme nacht in een niet verwarmde hut (voorbereiding is het halve werk) worden we rond 06:00 wakker en gaan we weer zitten in de hoop nog een beer te kunnen schieten. De beer kwam niet meer maar wel de veelvraat (hij was blijkbaar onverzadigbaar). Heel scherp heb ik die niet vast kunnen leggen maar de foto geeft wel een idee.
Op de terugweg rijden we nogmaals langs een grenspost en gaan we een toren op van waar we ver Rusland in kunnen kijken. De volgende stop is “het” berkenbosje waar driftig gefotografeerd wordt en geëxperimenteerd wordt met onder- en overbelichting.
Voordat we terug gaan naar de hut bezoeken we het Hossa National park bezoekerscentrum, maar voor dat we daar naar binnen konden moesten we natuurlijk wel uitgebreid de aanwezige rendieren fotograferen. Als je goed kijkt zie je dat dit vrouwtje net een nieuw gewei heeft, het gewei is nog roze en de huid hangt er nog aan.
Na de rendierstoofpot, zoeken we de top 10 (mijn hemel wat lastig!) uit die we vervolgens aan elkaar, zonder commentaar laten zien. Het zit er bijna op, alleen nog maar naar huis.
Johan en Finn, bedankt voor de fantastische week, veel maanden op verheugd nadat ik mij aangemeld had, nooit kunnen denken dat het zo gaaf zou worden! Finn, bedankt voor de heerlijk maaltijden.
Mededeelnemers bedankt voor jullie gezelligheid, de foto-inspiratie en ook de gesprekken die soms best de diepte in gingen, grappig dat je soms met mensen die je van tevoren niet kent toch heel goede gesprekken hebt.
Rest nu het door selecteren van de foto’s om er met elkaar een mooi herinneringsboek van te maken! En daarna? Een reünie!?
Groet en dank,
Henk Jan Stuiver, oktober 2024.